[vc_row][vc_column][vc_column_text]به تازگی ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ(VLT) و رصدخانه جنوب اروپا(ESO) و جت های رادیویی قدرتمند یک کوازار را به نام P172 + 18 کشف کردندبا فاصله ایی13میلیارد سال نوری.
اختروش یا کوازار چیست؟
اختروشها یا کوازارها هستههای فعال به شدت نورانی کهکشانهای دوردست و جوان هستند آنها در رده یک کلاس از اشیا به نام هسته کهکشانی فعال قرار دارند.اختروشها پیشتر به عنوان منابع انرژی الکترومغناطیسی شامل امواج رادیویی و نور مرئی با انتقال به سرخ زیاد شناخته میشدند که این اثبات کننده قانون انبساط هابل است یعنی انها با سرعت زیادی از ما فاصله میگیرند.باوجود بحثهای مختلف بر سر موجودیت این شیء آسمانی همگی دانشمندان به یک توافق علمی رسیدند که یک اختروش، هاله متراکمشده ماده است که ابرسیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کردهاست.
فاصله زیاد اختروش ها از ما موجب شده که تا کنون حدود ۲۰۰۰۰۰ از انها شناسایی شده باشند اما به تازگی ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ(VLT) و رصدخانه جنوب اروپا(ESO) و جت های رادیویی قدرتمند یک کوازار را به نام P172 + 18 کشف کردند.با فاصله13میلیارد سال نوری(13 میلیارد سال طول می کشد تا نور این اختروش به زمین برسد).این فاصله زیاد بیانگرتولد این اختروش در جهان اولیه است(در زمان تولدش جهان 780میلیون سال داشت). این اختروش اولین بار توسط دانشمندان با استفاده از تلسکوپ ماژلان در رصدخانه لاس کامپاناس در شیلی رصد شد.
سیاه چاله ایی که در مرکز این کوازار قرار دارد جرمی حدود300میلیون برابر خورشید دارد که با نیروی گرانش زیادش هرچیزی در اطرافش را به سمت خود میکشاند و میبلعد مشاهدات نشان میدهد این سیاه چاله به علت کشاندن هرچیز به سمت خودش روندی افزایشی از نظر جرم دارد.اختروش ها علاوه بر بلعیدن قابلیت شلیک کردن اجرام بلعیده شده را نیز دارد
بر اساس این بیانیه ، محققان فکر می کنند می توان بین رشد سریع سیاهچاله ها و اجرامی که از کوازارهای با صدای بلند مانند شلیک می شوند، ارتباط وجود دارد. به ویژه ، ستاره شناسان تصور می كنند كه این اجرام قدرتمند ممكن است با گازهای مجاور تعامل داشته باشند به گونه ای كه گازها را به درون گرانش این سیاهچاله ها هل داده و میزان گاز در آنها را افزایش دهد.
بنابراین ، با کشف جزئیات بیشتر در مورد این اختروش ها یک تیر و دونشان زده ایم،زیرا با سیاهچاله ها رابطه ایی تنگاتنگ دارند و مطالعه و تحقیق درمورد هرکدام از انها موجب کسب اطلاعات بیشتر درمورد ان یکی میشود.
علاوه بر VLT و تلسکوپ ماژلان ، که به دانشمندان کمک کرد تا در ابتدا سیگنال رادیویی را که اکنون می دانند اختروش است شناسایی کنند ، این تیم همچنین از امکاناتی از جمله آرایه بسیار بزرگ رصدخانه نجوم رادیویی ملی (NRAO) در نیومکزیکو و تلسکوپ Keck در هاوایی استفاده کردند.
تلسکوپ های کاشف”
رصدخانه پارانال در شیلی
نیومکزیکو آمریکا
هاوایی
شیلی
نوشته شده توسط”یاسمن بهبودی
منبع:SPACE[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]